संत्री

एका शहरात एक आजी संत्री विकायला बसायची.
.
एक दिवस तिच्या जवळ एक तरूण आला साधारण ३० एक वयाचा..
.
त्याने आजीला विचारले, *"आजी संत्री कशी दिली ग?"*
.
आजीने भाव सांगितला..
.
त्याने २ किलो संत्री विकत घेतली आणि त्यातल एक संत्र सोलुन एक फोड खाऊन तो तरुण आजीला म्हणाला, *"आजी हे संत्र गोड आहे का बघा हो जरा?"*
.
आजीने हात पुढे करत संत्र हातात घेऊन एक फोड खाल्ली.
आणी म्हणाली.  *"लेकरा गोडच हाय की"*
.
तो हसत हसत आजीच्या हातातील ते संत्र न घेताच निघून गेला.
.
असच दुसरया दिवशीही तो आपल्या पत्नीला बरोबर घेऊन आला.
त्या दिवशी ही त्याने संत्र्याची एक फोड खात संत्र गोड आहे का विचारत आजीच्या हातात संत्र देऊन हसत हसत घरी गेला.
.
असे बरेच दिवस निघून गेले.
.
आजीच्या शेजारची एक भाजीवाली व त्या तरूणाची पत्नी हे रोज पाहत असे.
.
एक दिवस त्याच्या पत्नीने विचारले, *तु असा रोज वजन झाल्यावर आजीला एक संत्र का देतोस आणि ते ही अर्ध खाऊन?*
.
तो तरुण आपल्या पत्नीला म्हणाला, *अग वेडे आजी रोज ही संत्री विकते पण ती स्वतः कधीच  ही संत्री खात नाही, कारण तिला २ रूपये कमी मिळतील. मी तिला रोज एक संत्र खायला घालून माझ्या आजीच्या रूपात तिला पाहतो.*
.
पत्नीने गर्वाने नवरयाला मिठी मारली.
दुसरया दिवशीही तसच घडल.
.
तेव्हा शेजारी असलेली भाजीवाली आजीला म्हणाली, *अग हा पोरगा रोज कशापाई तरास देतो ग तुला आजी?  समदी संत्री गोड हायीत.*
.
आजी तरूणाकडे व त्याच्या पत्नीकडे पाहुन हसत म्हणाली. *अग त्यो पिरमा पायी असा वागतुय. अन त्याचा हा जिव बघुन म्या बी त्याच्या वजनात चार संत्री रोज ज्यादा घालते."*
.
आजीचे शब्द एकुन त्याला खुप बर वाटल.
.
मनात विचार करत असताना.
शेजारी बसलेली भाजीवाली आजी त्या तरूणाला म्हणाली, *बाळा तु जे गमावत होता ते खुशीत गमावत होतास. म्हणुन तर तुला न मागता संत्री आणि या आजीच प्रेम या दोन्ही गोष्टी मिळाल्या..*
.
*मित्रांनो ओंजळीत बसेल एवढ नक्की घ्या...*
.
*पण सांडण्या अगोदरच ते वाटायलाही शिका...*
.
*माणूसकी कमी होत चाललीय...*
.
*तेवढी फक्त जपायला शिका...*
.
*रोज जोक शेअर करता पण आज प्रत्येकाने ही पोष्ट शेअर करा...*