मलाच का बंधन
एकदा एका मुलीनं तक्रार केली बापाकडे . मलाच का बंधने ?? जाऊ नको कुणीकडे का सारखे कपडयांवरून बोलने आणि माझ्या मित्रां बाबत चौकशी करणे?? . का मीच उंबर्याच्या आत रहायच, आणि उठता बसता स्वतःला सावरायच ?? . बाप बोलला, बेटी म्हणणे तुझं पटतयं, चल जरा बाहेर आत खूप उकडंतयं.. . पेठेतून जाताना दिसलं दुकान लोखंडाचं बाहेरच पडल होत, अवजड सामान लोहाचं,, . बाप बोलला , बेटी! हे, ऊनपावसात इथंच असतं तरी पण याला काही होत नसतं, कोणी नेत नसत. किमतीत पण याच्या ,अधिक उणं होत नसतं... . जरा पुढे जाताच , ज्वेलरी शाँप दिसलं आत जाऊन मग, बापने हिर्याच मोल पुसलं तिजोरीतून बंद पेटी, हळूवार पुढे मांडली त्याच्या झगमगाटात, नजरच दिपली... . सराफ बोलला किमती आहे, फार जपावं लागतं जरा सुद्धा चरा पडता, मोल याचं कचर्याच होत. काळजी घेऊन खूप, मलमली कपड्यात जपून ठेवावं लागतं, तिजोरीच्या आत, लपवावं लागतं... . फिरून घरी येताच, बाप बोलला "बेटी! तूच तर माझी, हिर्याची पेटी,, . सांग तुला जपण्यात ,काय माझं चुकतं तुझ्यामुळेच माझं, घर सारं झगमगतं"... . "तुझा दादा म्हणजे लोखंड, जपावं लागत